بنام حضرت عشق
عزیزترین شور حال قلب.
راستی که چه واژه ی ساده و پر معنی است.
احتمالا کسی که زنده نیست عشق هم در آن نیست و کسی که عاشق نباشد،زنده نیست.خداون اگر این رابطه میان قلب انسان ها را در وجود آنان قرار نمیداد مطمعنا هیچگاه زندگی نیز جاری نبود.
بگذریم؛بقول عطار نیشابور:
تا نگردی بی خبر از جسم و جان کی خبر یابی ز جانان یک زمان
کسی که عاشق است دگر معنای چیزی را نمیداند. هیچ چیز بجز معشوقه ی خود که جان در جسم و جان او دارد.
عشق واژه ای مقدس برای عاشقان راستین است که باید در برابر او راستگو و صادق باشند و به خدای خود خیانت نکنند.
و الهی...
الهی... در راه خود اول زخود بی خود کن
بی خود که شدم زخود راهم ده
الهی...الهی...یکتای بی همتایی
قیوم و توانایی،بر همه چیز بینایی
در همه حال دانایی،از عیب مصوایی
از شرک مبرایی،عصر هر دوایی
داروی دلهایی به تور سر ملک خدایی
خداوندا...خداوندا... قصم بر اخترانت
به حق و حرمت پیغمبرانت
به راز غنچه نشکفته در باغ
به درد لاله بنشسته با باغ
به پاکی زلال چشمه ساران
به عمر کوته یک قطره باران
قصم بر پاکبازان، بلند آوازگان و سر افرازان
مرا از این خود پسندی ها رها کن
چنان اندیشه ای بر من عطا کن
که تقدیری که از آن ناگزیرم
توانم جبر . قهرش را پذیرم
و یا عظمی چنان پی گیر بخشم
که نا تغییر را تغییر بخشم
توانایی ده ای بانی تقدیر
که بشناسم ز هم تقدیر وتدبیر
الهی...
نام تو ما را جفاست مهر تو مارا جهاست
شناخت تو ما را امان لطف تو مارا عیان
الهی... ضعیفان را پناهی قاصدان را بر سر راهی
مومنان را گواهی
چه عزیز است آن کس که تو خدایی...؟!
در آخر اینکه یا عاشق نشوید یا اگر عاشق شدید پایبند آن عشق بمانید و خیانت نکنید و بس...!
یا حق!
نویسنده:محسن
از قسمت نظرات میتونید با محسن ارتباط برقرار کنید.
ممنون.